De Vesting Weesp ligt op een kruispunt van drie voormalige verdedigingslinies: de Oude en Nieuwe Hollandse Waterlinie en de Stelling van Amsterdam. Sinds 1996 staan de Weesper forten Ossenmarkt en Uitermeer als onderdeel van de Stelling van Amsterdam op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. De strategische betekenis van Weesp als vestingstad is in en om de stad op veel plaatsen terug te vinden. Al in de zeventiende eeuw maakte de stad deel uit van de Oude Hollandse Waterlinie.

De inval van de Fransen in het rampjaar 1672 vormde de aanleiding om de verdedigingswerken van Weesp uit te breiden. Volgens het ontwerp zou de stad een echte vesting worden.

Van de acht geplande bolwerken (bastions) werden vier daadwerkelijk aangelegd en deze bestaan nu nog. In de negentiende eeuw, toen Weesp werd opgenomen in de Nieuwe Hollandse Waterlinie, moesten de verdedigingswerken aangepast worden aan de eisen van de tijd. Zo werden in 1845 het torenfort Uitermeer en in 1861 het fort aan de Ossenmarkt gebouwd. Toen eind negentiende eeuw de Stelling van Amsterdam werd aangelegd, duurde het niet lang of de Weesper forten en vestingwallen werden hierin opgenomen.